Omgekeerde wereld

Vorige week op de bus terug naar huis. Ik heb net mijn dochter (8 jaar) naar school gebracht. Bij de volgende bushalte stapt er een hele klas jongeren op van een jaar of 17. “Wat ga jij meevolgen?” “Ik wil zeker het vak bedrijfsmanagement meevolgen en jij?” “Ik zit te denken aan rechten. Daar kan je nog alle kanten mee op.”

Ik merk bij mezelf de monoloog die zich begint af te spelen in mijn hoofd: “Waarom zou je je zo vasthouden aan die bepaalde richtingen? Het leven zit vol mogelijkheden. Er zijn legio ideeën om later je brood mee te verdienen. Niet als je in een vakje geduwd wordt. Dan kan je maar kiezen uit een beperkt aanbod wat binnen dat diploma valt. Maar als je nu omgekeerd tewerk gaat: eerst gaat kijken wat je zelf graag doet, wat je wil bereiken/ veranderen in de wereld om je heen en dan gaat kijken welke studie of welke vakken van verschillende studies je daarvoor nodig hebt. Dan zou het werkloosheidsprobleem ook opgelost zijn (misschien iets te idealistisch, maar dromen mag toch).”

Deze monoloog komt deze week in een andere vorm terug bij me naar boven. Mijn dochter heeft het even moeilijk op school. Ze worstelt met de vragen wie ze is, wat ze graag doet, of ze best meeloopt met de anderen of eerder haar eigen zin doet (waardoor ze dan misschien wel alleen is). Vragen die ik me nu, na 40 jaar, stel. Waarom is het in de huidige maatschappij belangrijkst eerst alle kennis te vergaren van rekenen, taal en wetenschappen om pas daarna alle kennis over het leven te verzamelen? Is het niet logischer om eerst de wereld te leren kennen, te weten hoe het werkt, hoe het voor jou werkt.

Als proef op de som vroeg ik onlangs enkele mensen uit mijn kennissenkring die net of bijna op pensioen zijn: “Als je terugkijkt op je carrière, ben je tevreden of had je het liever anders gedaan?” “Ik heb een goed leven gehad: ik ben nooit werkloos geweest, nooit ontslagen en heb met het geld bijna alles kunnen doen wat ik wou op vlak van reizen, dingen kopen, … Het was een job, maar ik heb niet het verschil kunnen maken waar ik vroeger wel van droomde.”

Dit antwoord is voor mij voldoende om te beseffen dat je best eerst naar jezelf op zoek kan en dan naar de kennis die nodig is om het meeste uit het leven te halen.